Sessie 1: Kennismaking en outcome meting

Afgelopen donderdag had ik de eerst bijeenkomst met de groep.
Natuurlijk was ik weer super op tijd omdat ik altijd bang ben om te laat te komen!!

Bij de receptie werd ik doorverwezen naar de  3e etage, daar kon ik een soort van koffiehoekje een kopje koffie drinken en wachten tot de groep compleet was. Als snel was het hoekje gevuld en ontstonden er leuke spontane gesprekken en kennismakingen .
Om 13.15 begon het dan echt!!

In de groepsruimte werd een voorstel rondje gedaan: Wie ben je, hoe oud ben je, wat zijn je hobby’s en waarom heb je voor de operatie gekozen.
Zoveel herkenning in alle verschillende verhalen!!
Daarna werd het werkboek uit gereikt, hierin komen allerlei documenten van de verschillende bijeenkomsten met de verschillende disciplines.

Als afsluiting moest ik nog een vragenlijst invullen over eten, bewegen en hoe je in vel zit. Ook werd er gemeten en gewogen. Omdat ik de fietstest vorige keer niet gedaan had omdat mijn bloeddruk toen te hoog was mocht ik dat nog even doen. Ik had nog flink spierpijn van het zwemmen van dinsdag en dat voelde ik goed op de fiets… Maar de 6 minuten uit gefietst met als resultaat een vuurrood hoofd en zweetdruppels!!

Rustige dagen

Hier even de stroomversnelling voorbij en een paar dagen in rustig kabbelend water.

Vrijdagavond gewerkt, niets mee gekregen van het nieuws behalve dat het Nederlands Eftal eerst voor stond en daarna gelijk. Thuis nog even op de bank en de tv aan, het duurde even voor dat alles bij mij door drong… Explosies, hartje Parijs, doden en gewonden… Tot ver in de nacht de laatste ontwikkelingen op tv gevolgd. Vreselijk!!

Zaterdag met Sjors mee naar zwemles. Gaat nu stukken beter nu hij 2x in de week gaat. Aankomende week is het diploma-briefjes uitdelen, maar daar zal hij nog niet bij zitten, ik heb goede hoop voor de keer daarop in januari.
Snel naar huis na de les want Sinterklaas kwam aan hier pal voor de deur, super spannend allemaal!!
Na het avondeten nog een gezellig uitstapje, lekker 2 uurtjes wezen bowlen, nou, dat voelde vanmorgen wel in mn armen.
Dus een relaxte de start van de zondag, Sjors was helemaal in zn nopjes met zijn schoenkadootje, KwisKids Dieren.
Straks nog even op bezoek bij mn oma, die ligt sinds woensdagnacht (weer) in het ziekenhuis, ze zijn er nog niet over uit wat het is, hart of longen. Maar weer even afwachten.

Maandag een dagdienst, dinsdag en woensdag vrij en dan donderdag de start van de groepsbijeenkomsten… Best een beetje spannend.
De Nederlandse Obesitas Kliniek heeft een korte film gemaakt met hoe een traject er ongeveer uit ziet:

Stroomversnelling…

Vanmiddag werd ik al gebeld door de kliniek met een datum om te starten met de groepsbijeenkomsten.
Volgende week donderdag de 19e heb ik om 13.15 de eerste bijeenkomst.
Morgen de pre operatieve polikliniek bellen voor een afspraak met de anesthesioloog.
Gaat wel ineens allemaal erg snel!!

Introductiemiddag

Om 13.30 moesten we aanwezig zijn, te laat betekent deur dicht en geen toegang meer tot de bijeenkomst. Dus manlief moest op tijd thuis zijn zodat we heel op tijd daar waren. Gelukkig hebben ze er koffie!!
En daar zaten we dan, een beetje onwennig rondkijken en een beetje op mn telefoon kijken, lang leve Wi-Fi.

Even over half 2 werden we geroepen naar een groepsruimte. Daar kwam de verpleegkundige vertellen over hoe de komende weken, maanden en jaren er uit gaan zien. Dit was is begrijpelijke Jip & Janneke taal. Daarna kwam de chirurg de medische kant van de behandeling vertellen.

Daarna ging er een lijst rond waarop je de voorkeursdagen en dagdelen voor de groepsbijeenkomsten moest invullen. Ondertussen riep de chirurg iedereen één voor één binnen voor het bespreken van de operatietechniek die de chirurg voorstelt.
Het groepje werd steeds kleiner en uiteindelijk was ook ik aan de beurt.

De chirurg stelde voor dat ik mocht kiezen welke operatietechniek mijn voorkeur heeft omdat ik voor beide geschikt ben. Zelf dacht de chirurg aan een sleeve (maagverkleining) maar toen ik vertelde dat ik met grote regelmaat eigenlijk zolang ik mij kan heugen last heb van maagzuur adviseerde hij toch een gastric bypass (maagomlegging). Ook mocht ik zelf kiezen welke ziekenhuis, Groene Hart of MCH Antoniushove. Die keus was makkelijk, lekker mn eigen ziekenhuis!! Met 5 minuten was ik klaar bij de chirurg.

Bij de receptie doorgeven welke operatie en welk ziekenhuis het is geworden en dan met de brief voor het maken van een afspraak bij de pre operatieve screening naar huis.

Nu wachten op de eerste datum van de groepsgesprekken!!

Vergeet je gewicht niet in te voeren

Nope, ik vul niet wekelijks mn gewicht in. Ik hou het bij de weegschaal van de diëtiste en straks de weegschaal van de kliniek.
Natuurlijk ga ik thuis wel op de weegschaal en word er niet echt blij van…
Het lijntje daalt niet gestaag, maar gaat omhoog, zo frusterend…
Als voorbereiding op wat komen gaat 6 eetmomenten, dagelijks 1 of 2 stukken fruit, zuivel, voldoende vocht. Zou het nu echt komen door dat ik nu 2x per week in beweging ben? Zwemmen, fietsen, wandelen. Voel me wel lichter, beweeg makkelijker, meer energie.
Dus de weegschaal maar weer een schop onder het bed gegeven en genieten van het lekkere gevoel.
Morgen de grote dag, groepsintroductie over het traject en de operatie. Misschien dan ook op de weegschaal? Spannend!!

Auw, auw, auw!!

Nou, ik heb het geweten hoor die 20km fietsen…

Gister aan het eind van de dag heb ik mijzelf de trap op moeten slepen, bij elke stap dit ik zette deden mn knieën vreselijk pijn!! En vanmorgen op het ergste voorbereid, daar stond ik aan de rand van de trap om naar beneden te gaan… Adem in, adem uit, pijn is fijn!! Maar gelukkig is de pijn na een nachtje goed slapen zo goed als verdwenen.

Wel blij dat mn nieuwe zwempak binnen is, volgende week maar weer gewoon baantjes trekken!!

Op de pendalen

Of een uurtje baantjes trekken of met dit mooie weer een stukje fietsen?
De keus was snel gemaakt en daarbij is mn nieuwe zwempak nog niet binnen!

Gisteravond al wat voorbereidingen getroffen, een route gepland via de site van de Fietsersbond en deze op mn gps gezet.

Dus vanmorgen Sjors naar school gebracht en hopla op de fiets. En wat waan je je snel in een landelijke omgeving met hier en daar een boerderij. En dan op een herkenpunt komen en je realiseren dat je eigenlijk nog vlakbij huis bent.
Op 3/4 even getwijfeld van zal ik de boel afsnijden en naar huis fietsen? Maar doorgezet en het rondje vol gemaakt!

Auto? Nee, de benenwagen!

Het is eigenlijk best heel erg. Voor het kippen-eindje van hier naar de Randstadrail pak ik de auto!
Gewoon om mij kapot te schamen.
Maar langzaam aan begint ‘changing my lifestyle’ meer vorm te krijgen…
Vanmiddag samen met Sjors op bezoek bij oma die sinds woensdag in het ziekenhuis ligt. Nu had ik heel makkelijk de auto kunnen nemen, in de zondagsdrukte door de stad heen en dan ook nog eens betaald parkeren.
En dan het prachtigste weer van de wereld vandaag, dus lopend naar het station, met de Randstadrail naar Zuidplein en vanaf daar lopend naar het ziekenhuis.
Voor Sjors een feestje want hij vind het geweldig met de metro.
En wat heeft het mij opgeleverd? Iets meer als 3km in de benen!!